دوست یابی یکی از زیر شاخه های بسیار مهم علوم ارتباطات انسانی می باشد . به کار بردن اصطلاح علوم انسانی به این خاطر می باشد که ارتباطات انسانی انواع ، اشکال و عمق های بسیار متفاوتی را دارد و هرگز نمی‌توان آن را در یک رشته خلاصه کرد . دوست یابی یکی از مهمترین شکل های روابط بین انسانی می باشد دوست یابی را می توان از جنبه های مختلف آن مورد بررسی قرار داد دوست یابی می‌تواند مسئله ای در مورد دو هم جنس و رابطه میان آنها و یا در مورد رابطه و کشش میان جنس مخالف و دوستی میان آنها باشد .

به طور کل دوستی را می توان رابطه ای سرشار از همدلی و همیاری و محبت بین دو فرد دانست که عمق این دوستی بر اساس کیفیت و قدمت رابطه موجود متفاوت است . همانطور که ما دوستان متفاوتی داریم که با برخی رابطه حفظ شده و کنترل شده برقرار می‌کنیم و با برخی دیگر چنان صمیمی هستیم که از رازها و اتفاقات زندگی خصوصی خود به راحتی با آنان صحبت می‌کنیم .

ایجاد رابطه دوستی

از این رو دوست یابی می تواند در پی هر واکنش رفتاری نسبت به هم نوع ایجاد شود ساده ترین واکنش که بین دو هم نوع می‌تواند منجر به دوست یابی شود نثار کردن یک لبخند به یکدیگر است درست مانند زمانی که در یک مکان عمومی مانند مترو یا اتوبوس یک لبخند زمینه را برای صحبت با فردی که کنار ما است ایجاد می‌کند و تا رسیدن به مسیر یک ارتباط بین انسانی شکل می‌گیرد که می تواند مقدمه دوستیابی باشد . دوستیابی و هنر دوست یابی یکی از نیازهای حیاتی انسان برای ادامه زندگی و رشد و تعالی می باشد از این رو میتوان مهارت‌های خاصی را که پایه علمی دارند برای دوست یابی مطرح کرد و مهارت های دوستیابی کاملا اکتسابی هستند .

بر این اساس دوستیابی اتفاقی است که ما از همان سال های اول زندگی به طور غریزی به آن متمایل هستیم و در راستای آن تلاش می کنیم ، درست مانند کودکی ۲ ساله که میان جمع به سمت افراد هم سن خود متمایل شده و سعی می‌کند با ادبیات و رفتار ابتدایی خود با آنان ارتباط برقرار کند ، حتی این ارتباط ممکن است در ابتدا چندان خوشایند نباشد اما همین ارتباط و واکنش منفی نسبت به همنوع می تواند مقدمه آشنایی و زمینه دوست یابی قرار گیرد درست مانند اینکه همه ما دوستانی را داریم که در دسته دوستان صمیمی ما قرار میگیرند اما پیش از آن که با آنان دوست شویم احساسی کاملا منفی نسبت به آنها داشته ایم و این اتفاق در مورد بسیاری از دوستان صمیمی صدق می‌کند که پیش از ایجاد رابطه دوستانه حسی ناخوشایند نسبت به یکدیگر داشته‌ اند.

اهمیت دوست یابی

اهمیت دوست یابی و تاثیر پذیری زندگی انسان ها از آن و نیاز ذاتی انسان به برقراری ارتباط در تمام سطوح و اشکال آن ، یکی از مواردی است که در علوم اجتماعی و انسانی مطالعات وسیع و تحقیقات گسترده ای را به خود اختصاص داده است . اهمیت دوست یابی برای انسان به عنوان موجودی اجتماعی که ارتباط لازمه ادامه حیات برای اوست بسیار زیاد است . اهمیت دوست یابی تا جایی میباشد که می توان گفت افرادی که دوستی ندارند و به اصطلاح تنها هستند ، دچار اختلال شخصیتی و رفتاری هستند که باید به آن توجه و درمان شود . در خصوص اهمیت دوست یابی می توان گفت داشتن دوست یکی از نشانه های موفقیت ، سلامت رفتاری و اخلاقی فرد می باشد چرا که توانایی دوست یابی و حفظ دوست یکی از لازمه‌ های رشد و تعالی انسان می باشد .

برای اکثر ما تایید دوستان در انتخاب هایی که می کنیم بسیار اهمیت دارد تا جایی که می توانند ما را از بسیاری از تصمیمات منصرف و برای برخی از تصمیمات تشویق و مطمئن کنند ، پس نمی‌توان به راحتی از کنار اهمیت دوست یابی گذشت . ما نیازمند داشتن دوستانی در محیط زندگی ، محیط تحصیل و محیط کار می باشیم چرا که ما در هر زمینه ای نیازمند همکاری ، همدلی ، مشورت ، تبادل اطلاعات و تعامل هستیم و ارتباط و دوستیابی لازمه پیشرفت و تعالی انسان است توجه به اهمیت دوست یابی و درک مهارت های دوست یابی کمک می کند که ما بتوانیم در هر فضا و محیطی دوستانی داشته باشیم که رابطه ما با آنان متناسب با آن فضا و عمق و شکل رابطه ما به اقتضای جو موجود کنترل شود .

دلیل اهمیت دوست یابی

انسان برای پیشرفت در تحصیل ، شغل ، آگاهی و اطلاعات و ... نیازمند برقراری ارتباط با محیط اطراف است ، و از لحاظ روحی روانی یکی از نیازهای حیاتی انسان برای سلامت روحی ، داشتن دوستانی در اطراف او میباشد از این رو می توان به اهمیت دوستیابی در زندگی انسان و نقش آن پی برد . به طور کل در زندگی انسان ، تصمیم گیری های او ، موفقیت ها و شکست ها تجاربی که کسب میکند ، دوست بسیار تاثیرگذار است .

اهمیت دوست یابی به این دلیل میباشد که ما نیاز داریم در فضاهای مختلفی که به طور روزمره حجم قابل توجهی از زمان خود را در آن سپری می‌کنیم با آدم های اطراف خود ارتباط برقرار کنیم و نیاز است که بتوانیم اشکال مختلف ارتباط و دوستی را درک و کنترل کنیم تا بتوانیم بهره‌مندی لازم را از ارتباطات و دوستی های خود به دست آوریم چرا که هرگز نمی توان با افراد مختلفی که در اطراف ما وجود دارند به یک شکل و در یک عمق رابطه دوستی برقرار کرد . مطالب ذکر شده تنها پاره‌ ای از مسائل مربوط به اهمیت دوست یابی می باشند و به طور کل دوست یابی و ارتباطات انسانی چنان وسیع است که هرگز نمی توان آن را در چند سطر گنجاند .

روانشناسی دوست یابی

روانشناسی دوست یابی علمی است که به کمک افراد آمده تا بتوانند با کسب مهارت ها و رعایت اصول روانشناسی ، توانایی خود را برای دوست یابی ارتقا دهند و همچنین بتوانند روابط و دوستی های خود را در بهترین سطح از کیفیت خود کنترل کنند . در روانشناسی دوست یابی مطالب مختلفی در مورد تمام جوانب دوست یابی بررسی می‌شود .

به طور مثال در روانشناسی دوست یابی ملاک هایی برای انتخاب دوست خوب تعریف می شود که بتوانید با تشخیص آن ملاک ها در فرد مقابل او را به عنوان فرد مناسبی برای بر قراری رابطه دوستی انتخاب کنید . در روانشناسی دوست یابی به صورت جامع و دقیق به اشکال مختلف دوستی و روابط بین انسانی پرداخته می شود . یکی دیگر از مسائل مطرح شده در روانشناسی دوست یابی ، آموزش راه ها و روش های دوستیابی می باشد ، این موضوع به افرادی که برقراری ارتباط برای آنان سخت می باشد بسیار کمک می کند تا با کسب مهارت‌ های بخصوصی بتوانند به راحتی با آدم های اطراف خود ارتباط برقرار کنند .

در روانشناسی دوست یابی به مواردی مانند ویژگی های یک دوست خوب و همینطور ویژگی های یک رابطه سالم و سازنده اشاره می شود . شما می توانید با تکیه بر این علم ، روابط خود را بسنجید و تشخیص دهید که آیا روابط شما حقیقی و سازنده میباشند و در رشد و تعالی شما تاثیر مثبت می گذارند یا خیر ، چرا که ما به عنوان انسان از ارتباطات و دوستی های خود تاثیر می پذیریم از این رو نیازمندیم تا روابطی داشته باشیم که به ما بیاموزند و باعث پیشرفت مادی و معنوی ما شوند .

چگونگی رفتار با دوستان

ما باید قادر باشیم که اشکال مختلف دوستی و روابط بین انسانی را از یکدیگر تفکیک کنیم و هر کدام را در بهترین سطح کیفیت آن کنترل کنیم . چرا که ما هرگز نمی توانیم و نباید همانطور که با دوستان قدیمی و صمیمی خود رفتار می‌کنیم با دوستانی که در محل کار و یا به طور کل به تازگی پیدا کرده ایم برخورد کنیم ، چرا که عمق و کیفیت دوستی ها نیازمند حفظ حدود و اصول خاص خود می باشد از این رو در روانشناسی دوستیابی خواهیم آموخت که بهترین نحوه برخورد در دوستی های متفاوت چگونه خواهد بود تا بتوانیم دوستی هایی در اشکال مختلف ، به صورت کارآمد و مثبت را تجربه کنیم .

مکان های سالم برای دوست یابی

مکان های سالم برای دوست یابی یکی از موضوعاتی است که ذهن بسیاری از افراد و همینطور خانواده‌ ها را به خود مشغول کرده است . مشکلات اخلاقی و رفتاری و ناهنجاری های موجود در جامعه باعث شده است که افراد در مورد ارتباطات خود و همینطور و دوست یابی محتاط تر رفتار کنند . چرا که وارد شدن در روابط و دوستی‌ های ناسالم مشکلات و معضلاتی را با خود به همراه می‌ آورد که می‌تواند زندگی فرد را به چالش بکشاند و ناملایمات بسیاری روبرو کند .

از این رو تشخیص مکان های سالم برای دوست یابی در هر سن ، موقعیت و شرایطی بسیار اهمیت پیدا می‌کند . مکان های سالم برای دوستیابی در مورد هر فرد ، با توجه به موقعیت اجتماعی ، شغلی ، سنی ، جغرافیایی و همینطور با توجه به شخصیت فرد متفاوت می باشد . برای مثال در مورد یک ورزشکار تیم ها و سالن های ورزشی و در مورد یک دانشجو همکلاسی ها و انجمن های دانشجویی می توانند از مکان های سالم برای دوست یابی باشند .

به طور کل مکان هایی که در آن افرادی با شخصیت اجتماعی و هدف مشخص و در چارچوب تعریف شده و کنترل شده‌ ای از روابط ، در حال فعالیت می باشند می تواند یکی از مکان های سالم برای دوست یابی باشد که این مکان ها می‌تواند یک کلاس درسی ، یک تیم ورزشی ، یک انجمن فرهنگی ،هنری علمی ، یک گروه تئاتر یا موسیقی ، یک کلاس آموزشی ، یک واحد اداری و ... باشد . مکان های سالم برای دوست یابی از جمله مسائلی میباشد که در روانشناسی دوستیابی به آن پرداخته میشود .

محیط های سالم برای دوست یابی

محیط های سالم برای دوست یابی را چگونه می توانیم تشخیص دهیم ... ؟ این سوالی است که شاید بسیاری از افرادی که در مورد روابط و دوستی های خود حساس و محتاط می باشند بارها از خود پرسیده باشند . محیط های سالم برای دوست یابی همانطور که گفتیم با توجه به موقعیت و شخصیت فرد متفاوت می باشد ، اما نکته ای که در مورد تمامی محیط های سالم برای دوست یابی در مورد همگان صدق می کند این است که پیش از دوست یابی ما نیاز داریم که شناخت کافی را از خود به دست آوریم چرا که دوست آیینه درون نمای انسان می باشد و دوستان ما متجلی بسیاری از صفات نهفته و ویژگی‌ های اخلاقی ما می باشند .

اهمیت خود شناسی در دوست یابی

از این رو خود شناسی گامی مهم در زمینه دوست یابی می باشد تا بتوانیم با شناخت خود دوستانی را انتخاب کنیم که با روحیات ، خلقیات ، اهداف و دیدگاه ما همسو و موازی باشند . با توجه به مطالب ذکر شده برای دوستیابی محیط‌ هایی که در آن افرادی حضور دارند که با شخصیت ما در تناسب هستند مناسب است . برای مثال فردی که بسیار به مطالعه علاقمند است محیط کتابخانه و انجمن های کتابخوانی می‌تواند یکی از محیط های سالم برای دوستیابی وی باشد .

اگر دوست یابی در زمینه پیدا کردن فردی به عنوان همسر باشد مسئله بسیار حساس تر می شود و در این زمینه مشاوره خانواده می تواند به درستی ما را هدایت کند که محیط های سالم برای دوست یابی در زمینه ازدواج چه محیطی می باشد . در خصوص دوست یابی و ازدواج مشاوره قبل از ازدواج می تواند پاسخگوی بسیاری از سوالات و نکات مبهم در ذهن ما باشد .

کارشناسان مشاوره ازدواج با کسب سال ها علم و تجربه می توانند ما را به بهترین نحو ممکن در مورد مسائل دوست یابی در زمینه ازدواج راهنمایی کنند . یکی از مهمترین ارتباطات بین انسانی دوستی بین دو جنس مخالف و در ادامه مسئله ازدواج می باشد که بدون شک نیازمند مشاوره و بهره‌مندی از علم روانشناسی مرتبط با آن می باشد ، از این رو بدون شک مشاوره قبل از ازدواج می تواند ما را به سمت ازدواج موفق سوق دهد .

لطفا برای کسب اطلاعات بیشتر سایر مقالات متخصصان مرکز مشاوره آویژه را مطالعه نمایید .

در این راستا مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی خدمات متنوعی را در زمینه مشاوره آنلاین ازدواج موفق به شما هم میهنان عزیز ارائه میدهد .

منبع : Healthy Environments for Healthy Children - WHO